Υπέροχο χριστουγεννιάτικο παραμύθι που ξεφεύγει από τα γλυκερά νηπιακά τραγουδάκια. Δάκρυσα όταν είδα τον Π. να χορεύει ως καλικαντζαράκι στη γιορτή του σχολείου του. Κλισέ το ξέρω. Αλλά είναι το παιδί μου, κι ήταν μέρος μιας ομάδας και έκαναν κάτι όλοι μαζί. Το παιδί μου έξω από την οικογένεια, να χορεύει και να κουνά τα πόδια στον αέρα. Ναι, αυτό είναι, ένιωσα πως το παιδί μου υπάρχει και έξω από την οικογένεια. Ένιωσα πως έχει κάνει ένα βήμα μέσα στον κόσμο. Πως υπάρχει και χωρίς εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου